(Smoleńsk, Warszawa, Myszków) W poniedziałek, 19 kwietnia w Myszkowie rozpoczną się obchody 70 rocznicy zbrodni katyńskiej. Rozpoczną się w cieniu najtragiczniejszych wydarzeń w historii naszego kraju od 1945 roku. W katastrofie w Smoleńsku w sobotę, 10 kwietnia zginęło 96 osób, w tym najważniejsze osoby w państwie: Prezydent Lech Kaczyński z małżonką Marią, wicemarszałkowie Sejmu i Senatu, parlamentarzyści, przedstawiciele najwyższych władz wojskowych, duchowni różnych wyznań, przedstawiciele rodzin katyńskich. - Uczcijmy pamięć Tych, którzy zginęli, naszym udziałem w Marszu Katyńskim – apeluje do mieszkańców miasta i powiatu organizatorka myszkowskich obchodów rocznicowych poseł Jadwiga Wiśniewska. Przedstawicielka ziemi myszkowskiej w Sejmie czekała w sobotę na polską delegację na cmentarzu w Katyniu. Tam zastała ją wiadomość o tragedii.
- Nie mogę teraz słuchać radia i oglądać telewizji, bo łzy same płyną, kiedy się Tych wszystkich ludzi widzi. I otwiera się gazetę, w której są zdjęcia przyjaciół, znajomych. Każdą z tych osób bardziej lub mniej znałam. Jak się traci z bliskich jedną, dwie osoby, to przecież też jest dramat – a jak tyle na raz – to nawet trudno to rozpaczą nazwać – mówi poseł Jadwiga Wiśniewska, która jako jedyny polityk z okręgu częstochowskiego oczekiwała na cmentarzu w Katyniu na przylot polskiej delegacji. Dotarła tam po 18-godzinnej podróży pociągiem. - Przyjechaliśmy pociągiem z rodzinami katyńskimi, z księżmi, z harcerzami, dziennikarzami, jechało nas około 60 parlamentarzystów. 4 godziny staliśmy na granicy białoruskiej, mimo, że był to pociąg specjalny i na pewno był w jakiś sposób lepiej traktowany. Przyjechaliśmy bardzo wczesnym rankiem do Smoleńska, chyba około 5 rano. I nie było mgły. Pół godziny przed samolotem prezydenckim lądował na tym lotnisku samolot, który przywiózł dziennikarzy. Wylądowali dzięki Bogu szczęśliwie. Nie chcę prowadzić żadnych dywagacji. Ale gdy czekaliśmy na Pana Prezydenta i towarzyszące Mu osoby, to w katyńskim lesie nie było mgły.
Wiadomość o katastrofie samolotu z polską delegacją na pokładzie dotarła do uczestników obchodów około godziny 9.00.
- O wszystkim dowiedziałam się, zanim informacja o zdarzeniu stała się informacją publiczną. Staliśmy w trójkę: ja, poseł Małgorzata Sadurska i Minister w Kancelarii Prezydenta Jacek Sasin. I widziałam, że Sasin odebrał telefon, a po nim był bardzo wzburzony i przerażony. Ktoś odwołał mnie na moment, więc musiałam na chwilę odejść, kiedy wróciłam do nich, to Małgosia Sadurska powiedziała mi, że samolot prezydencki miał kłopoty przy lądowaniu. Ale kiedy spojrzałam na Ministra Sasina, to wiedziałam, że stało się coś bardzo złego. Bałam się dopuścić do siebie myśl, że stało się to najgorsze – relacjonuje Jadwiga Wiśniewska. Opowiada, że obecnym na cmentarzu przekazywano o katastrofie bardzo nieprecyzyjne, często sprzeczne informacje.
- Pierwsza informacja oficjalna była taka, że zdarzył się wypadek i Pan Prezydent nie będzie uczestniczył w tych uroczystościach. Tylko tyle zostało powiedziane. Cały czas była nadzieja, bo nie wiedzieliśmy, jak sytuacja wygląda naprawdę. Podawano nam zmienną liczbę ofiar, że prezydent żyje. Od pracowników Kancelarii dowiedziałam się, że jednak stało się to najgorsze, że wszyscy zginęli. To był taki ból, jaki czułam, kiedy zmarła moja mama – mówi J. Wiśniewska. Posłanka opowiada, że w takim momencie trudno było opanować łzy. Zapłakaną Jadwigę Wiśniewską widzieliśmy wszyscy w telewizji, gdy pokazywano relację z Katynia.
Wiele z osób, które były na pokładzie samolotu, poseł Wiśniewska znała osobiście, z wieloma pozostawała w przyjaźni. – Zginął Pan Prezydent Lech Kaczyński i Jego małżonka. Zginęło tylu wspaniałych ludzi: Ola Natalli- Świat, która siedziała ławkę przede mną w Sejmie, Grażyna Gęsicka, Przemek Gosiewski, Jolanta Szymanek-Deresz, z którą kilka dni wcześniej uczestniczyłam w debacie telewizyjnej. Ja nawet nie wiem, po kim płaczę. Bo tylu przyjaciół tam było. Szef IPN Janusz Kurtyka, Prezes NBP Sławomir Skrzypek, Władysław Stasiak – niezwykły, kulturalny, uroczy człowiek, Rzecznik Praw Obywatelskich. Trzeba by ich wszystkich wymieniać po imieniu, żeby nikomu nie uchybić. Tam zginęły wybitne postacie, bez względu na opcję polityczną. Zginęli szefowie najważniejszych w Polsce instytucji, generalicja. Ktoś mi powiedział, że w tej katastrofie zginęło więcej generałów niż w 1940 roku. Zginął kwiat polskiej polityki i duchowieństwa. Zginął Minister Tomasz Merta, z którym współpracowałam. On pełnił stanowisko już w naszym rządzie, w obecnym był Wiceministrem Kultury i Dziedzictwa Narodowego. To jest wprost nie do uwierzenia.
Na tych ludzi czekali bliscy: żony, mężowie, dzieci, rodzice. A Oni już nigdy nie wrócą. Każdy z nich miał jakieś swoje życiowe plany, sprawy do załatwienia, wiele rzeczy w toku, niepozałatwianych, niedokończonych.
Pani senator Janina Fetlińska z panią senator Krystyną Bochenek dyskutowały przed wylotem, jakie płaszcze wziąć, żeby w tym Katyniu nie zmarznąć. Senator Stanisław Zając wysłał nam sms-a w sobotę przed lotem, a w nim pytanie: „Jaka pogoda w Smoleńsku? Zabrać parasol?”. Jego osoba w tej tragedii też jest symboliczna. On przedkładał w Senacie, jako ostatni punkt obrad uchwałę katyńską. I bardzo chciał polecieć do Katynia. Zabiegał o to, by znaleźć się w tym samolocie. Bo Senat w piątek jeszcze obradował, kiedy wyruszaliśmy na obchody pociągiem i obowiązki nie pozwoliły mu na podróż z nami. To był bardzo ciepły, bardzo porządny człowiek, który w Senacie zastąpił zmarłego nagle senatora Mazurkiewicza. Tyle pustych miejsc zostało – ubolewa poseł Jadwiga Wiśniewska.
Jej zdaniem po katastrofie w Smoleńsku Polska już nie będzie taka sama, że wszystko się teraz zmieni i od nas będzie zależało, jak ten moment, który w historii kraju jest kamieniem milowym, wykorzystamy. - W momencie, jak runął samolot, to dla nas jakby świat się zatrzymał – mówi posłanka.
„TAKICH CHCĘ ICH ZAPAMIĘTAĆ”
Po pytaniu, jak zapamięta zmarłą tragicznie parę prezydencką, twarz posłanki Wiśniewskiej na moment rozpromienia się do wspomnień. - To byli wspaniali, fantastyczni ludzie – mówi o ostatnich mieszkańcach Pałacu Namiestnikowskiego na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie – Maria Kaczyńska żartowała, że jest drugą żoną Lecha, co wywoływało od razu zdziwienie – jak to drugą żoną? Tak, bo pierwszą była Polska. Profesor Lech Kaczyński był naprawdę wielkim patriotą. Ja znałam Państwa Kaczyńskich jako ludzi bardzo inteligentnych, bardzo ciepłych, bardzo serdecznych. I patrzę na te obrazki, które teraz są pokazywane w mediach, te pierwsze strony gazet, gdzie jest piękna para prezydencka, gdzie są pokazywani jako niezwykle ciepli ludzie. Tak wcześniej nie było. A byli ludźmi niezwykle sympatycznymi, wrażliwymi i bardzo życzliwymi. Maria Kaczyńska z wykształcenia była ekonomistką. Znała kilka języków, tłumaczyła z francuskiego. Mało kto wcześniej o tym wiedział. Lech Kaczyński – profesor prawa pracy - był wielkim patriotą. Dlatego boleję, że za życia Jego patriotyzm był pokazywany jako zaściankowość, że w Polsce przez te ostatnie lata wyśmiewano Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej nie tylko jako głowę państwa, ale także jako człowieka, że było na to przyzwolenie. Media tym żyły. A dzisiaj otwieramy gazety i widzimy Państwa Kaczyńskich pięknych, uśmiechniętych. Ja znałam takich właśnie Państwa Kaczyńskich, takich, którzy kochali swoją córkę, swoje wnuczki. Takich chcę ich zapamiętać – wspomina Jadwiga Wiśniewska. Dodaje jeszcze: - Prezydent RP Lech Kaczyński całe życie poświęcił walce o prawdę i pamięć. Zginął wielki, polski patriota. Dzięki Niemu cały świat dowiedział się, czym tak naprawdę było Powstanie Warszawskie. Dziś ofiarą swojego życia – po 70 latach pokazał, czym dla Polski był Katyń. Był najbardziej niedocenianym politykiem w naszej historii. Pan Bóg zabrał Go do siebie w takim miejscu i w taki sposób, aby wartości, o które walczył i za które zginął, wreszcie do nas dotarły. Cześć Jego Pamięci! Słowa posłanki znajdują dziś potwierdzenie w opiniach komentatorów polskiego życia politycznego, którzy uważają, że Prezydent Lech Kaczyński, jak nikt inny przyczynił się do Powstania Muzeum Powstania Warszawskiego, nazywając go też wielkim nauczycielem historii Polski.
TO MIAŁO WYGLĄDAĆ INACZEJ
W obliczu tragedii całkowicie zmieniono w Katyniu program obchodów rocznicowych. Na cmentarzu miała zostać odprawiona msza święta za zamordowanych w 1940 roku polskich żołnierzy. W związku z tragedią odbyła się jedynie msza żałobna za ofiary wypadku. Wzruszenie, jakie jej towarzyszyło, było ogromne. - Proszę mi wierzyć – wszyscy płakali: kobiety, mężczyźni, dorośli, starzy, młodzi. Nikt tam nie był „twardy”. To było tak przygniatające – a szczególnie moment przed mszą świętą, zapamiętam to do końca życia, ta przygniatająca, „ogłuszająca” cisza. Wstrząsający był też moment, kiedy uruchomiono „Dzwon Katyński”. Dzwonił dla Tamtych i Tych – opowiada posłanka. Wspomina, że na ustawionych dla polskiej delegacji krzesłach zgodnie z protokołem dyplomatycznym porozkładano kartki z nazwiskami. Kilka z nich zabrała ze sobą do Polski, nie chcąc by pozostały. Kartkę z nazwiskiem swej przyjaciółki Grażyny Gęsickiej oddała jej córce Klarze.
PYTANIA BEZ ODPOWIEDZI
Poseł Wiśniewska nie chce dywagować na temat przyczyn katastrofy samolotu. Uważa jednak, że odnalezione czarne skrzynki z rozbitej maszyny powinny zostać zbadane przez specjalistów w Polsce, nie tylko dlatego, że był to samolot rządu polskiego. -To jest polska racja stanu – w tej chwili – dotarcie do prawdy. Wiele jest pytań, i trzeba czasu, by na nie odpowiedzieć – uważa J. Wiśniewska.
Na pytanie o przesłanie płynące dla Polaków z katastrofy odpowiada:
- Myślę, że śmierć tych wspaniałych ludzi spowoduje refleksję, spowoduje, że nastąpi jakieś odrodzenie, jakiś przełom. Jesteśmy narodem, który naprawdę potrzebuje wartości. I myślę że ten ból nas połączy.
Ten przerażający dramat spowodował, że o Katyniu usłyszał cały świat. Przez to tragiczne wydarzenie o ludobójstwie w Katyniu zaczęto mówić na całym świecie. W tym wszystkim jest jakaś metafizyka. Jestem przekonana, że śmierć Prezydenta Kaczyńskiego i całej delegacji nie pójdzie na marne. Tak symboliczna jest ta śmierć. To jest jakaś klamra, że na tą Smoleńską ziemię znów polała się polska krew. Tam zginęli najlepsi z najlepszych. Dzisiaj musimy się skupić przede wszystkim na modlitwie za tych, którzy zginęli i za tych którzy zostali przez nich osieroceni.
OBCHODY BEZ ZMIAN
W poniedziałek, 19 kwietnia w Myszkowie rozpoczną się obchody 70 rocznicy zbrodni katyńskiej. – Prezydent Lech Kaczyński widział program naszych uroczystości. Bardzo mu się on podobał – mówi poseł Jadwiga Wiśniewska. W perspektywie ostatnich tragicznych wydarzeń obchody 70. rocznicy zbrodni katyńskiej w Myszkowie nabrały szczególnej wymowy. – Pan Prezydent objął nasze obchody honorowym patronatem. Nie chcemy nic zmieniać. Pewnie nie wszystko wyjdzie tak, jak planowałam, ponieważ jesteśmy w tak trudnym czasie. Zwracałam się do generała Buka - generała wojsk lądowych o kompanię honorową przy sadzeniu dębów – żeby to była uroczystość godna patronatu Prezydenta. Generał Buk też do Smoleńska nie doleciał. Na niego też czekała kartka z nazwiskiem na krześle – mówi J. Wiśniewska.
Obchody rozpoczną się w poniedziałek, 19 kwietnia w myszkowskim MDK-u sesją popularno – naukową zorganizowaną pod hasłem „Dzieje kłamstwa katyńskiego”. Wysłuchać będzie można wykładów dr Wacława Dubiańskiego z katowickiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej oraz dr Jarosława Durki, który opowie z kolei o losach Polaków wywiezionych do ZSRR w czasie II wojny światowej. Początek sesji o godz. 10.00. Około godziny 11.30 zaplanowany jest przemarsz pocztów sztandarowych i mieszkańców miasta na teren Parafii Narodzenia NMP na Mijaczowie, gdzie pod tamtejszym pomnikiem upamiętniającym ofiary Katynia zostaną złożone kwiaty. W marszu zaplanowano pierwotnie udział orkiestry. W obliczu tragedii marsz będzie miał jednak milczący charakter. Zamordowanych 70 lat temu Polaków upamiętnią także tzw. dęby katyńskie, które zostaną posadzone w sąsiedztwie pomnika. Tu też będzie zmiana. Dęby miały być pierwotnie trzy – tyle ile nazwisk pomordowanych widnieje na pomniku. Posadzony zostanie jednak dąb dodatkowy. Upamiętniający Prezydenta RP, jego małżonkę Marię i całą polską delegację.
- Do Katynia pojechałam, aby oddać hołd Bohaterom z 1940 r., a także z myślą, że organizuję obchody Zbrodni Katyńskiej w Myszkowie, podczas których będziemy sadzić dęby katyńskie. Chciałam przywieźć pod nie ziemię z Katynia. I przywiozłam ją, choć teraz ma ona podwójną wymowę – mówi Jadwiga Wiśniewska. – Przeżyjmy te nasze obchody jak najpiękniej, licznie w nich uczestnicząc. Oddajmy szacunek Tamtym i Tym bohaterom.
Robert Bączyński
Napisz komentarz
Komentarze